در روایات اسلامی مقام و منزلت والایی برای منتظران موعود آمده است که گاه انسان را به تعجب وا می دارد . چگونه ممکن است عملی در ظاهر ساده از چنین فضیلتی برخوردار باشد . توجه به فلسفه انتظار و وظایفی که برای منتظران واقعی آن حضرت بر شمرده شده ، پاسخ این سوال را روشن
می سازد :
1- از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) روایت شده است که فرمودند : برترین عبادتها انتظار فرج است .
2- همچنین رسول اکرم فرمودند : برترین جهاد امت من انتظار فرج است .
3- شیخ صدوق از امیرالمؤمنین (علیه السلام ) نقل می کند که آن حضرت فرمودند :
منتظر فرج باشید و از رحمت خداوند نا امید نشوید ؛ بدرستی که خوشایند ترین اعمال نزد خداوند صاحب عزت و جلال ، انتظار فرج است .
4- درکتاب خصال از امام صادق (علیه السلام ) روایت شده که آن حضرت به نقل از
پدران بزرگوارشان فرمود : منتظر امر ما ، بسان آن است که در راه خدا به خون خود غلتیده باشد .
5- در کمال الدین به نقل از امام صادق ( علیه السلام ) روایت دیگری در فضیلت انتظار به این شرح وارد شده است : خوشا به حال شیعیان قائم ما که در زمان غیبتش چشم به راه ظهور او هستند و در هنگام ظهورش فرمانبردار او ؛ آنان اولیاء خدا هستند ، همانها که نه ترسی برایشان هست و نه اندوهگین می شوند .
با روایات یاد شده ممکن است این پرسش مطرح شود که چرا انتظار ، از این فضیلت برجسته برخوردار است ؟ برای رسیدن به یک پاسخ مناسب ، چند نکته اساسی را باید مورد توجه قرار داد :
1- انتظار حلقه ارتباط شیعه با امام معصوم : همان طور که می دانید " ولایت " و " امامت" مکمل یک دیگر و رکن اساسی مکتب تشیع است . اعتقاد به وجود حجت خدا و امام معصوم در هر عصر و زمان از مهمترین نقاط تمایز این مکتب از سایر مکتبهاست . از دیدگاه شیعه پذیرش ولایت معصومین و به طور کلی تسلیم در برابر امام و حجت عصر ، سرآمد همه فضیلتها و شرط قبولی همه اعمال عبادی است . البته انتظار به معنای درست آن ، یعنی امید به ظهور و قیام عدالت گستر دوازدهمین امام معصوم از خاندان پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله ) ،که در حال حاضر حجت خدا ، واسطه فیض الهی ، زنده وشاهد و ناظر اعمال شیعیان خود و فریاد رس آنها در گرفتاریها و نا ملایمات است .
2- معیار ارزش انسانها : آرزوها و آمال انسانها معیار خوبی برای سنجش رشد کمال و تعالی آنهاست ، تا آنجا که برخی می گویند : بگو چه آرزوئی داری تا بگویم کیستی ؟ آرزوهای متعالی و ارزشمند نشان از کمال روح و رشد شخصیت انسانها و بلندای همت آنان دارد . به عکس ، آرزوهای حقیر و
بی اهمیت حکایت از بی همتی و عدم رشد افراد می کند . امام علی (ع) در همین زمینه می فرمایند : ارزش مرد به اندازه همت اوست . پس از این مقدمه می توان گفت چون انسان منتظر ، برترین و
ارزشمند ترین آرزوها را داراست ، به طور طبیعی از بهترین و والاترین ارزشها نیز برخوردار است . آرزوی نهائی انسان منتظر ، حاکمیت دین خدا و مکتب اهل بیت در سراسر دنیا ، استقرار حکومت صالحان و مستضعفان در تمام جهان ، کوتاه شدن دست ظالمان و مستکبران ، برقراری نظام قسط و عدل بر پهنه زمین و گسترش امنیت و رفاه در این کره خاکی است .
3- عامل پویایی فرد و جامعه : انتظار نقش مهمی در سازندگی و پویایی فرد و جامعه در زمان غیبت دارد و اگر انسان منتظر به وظایفی که برای او در نظرگرفته شده عمل کند ، به الگوی مطلوب انسان مومن دست یافته و به جایگاه و مرتبه والائی خواهد رسید . به عبارت دیگر انسان منتظر با رعایت همه شرایط انتظار ، به همان شأن و منزلتی که مورد نظر دین اسلام است و به بالاترین نقطه کمال نائل خواهد شد. ( برگرفته از ماهنامه موعود ، شماره 28)
چرا «احب الاعمال الی الله انتظار الفرج» ؟
دلیل برتری انتظار فرج نسبت به دیگر اعمال، عدالت خواهى و حقیقتجویى است که در فطرت
انسان ها نهاده شده است، زیرا آن حضرت با ظهور خویش، حق را احیا و عدالت را در جامعه حاکم خواهد ساخت. دعا براى تعجیل در ظهور ایشان، رسیدن به آرزوهایی است که بشر تشنه رسیدن به آن بوده است.
« روزی عالمیان همه،دست برادری و مساوات به هم خواهند داد و آن روز است که بدبختی و تیره روزی بر عرصه ی جهان یافته نخواهد شد. »(1)ویکتور هوگو
1.عدالت اجتماعی
امام صادق(ع):« مهدی،عدالت را،همچنان که سرما و گرما وارد خانه می شود،وارد خانه های مردمان می کند و دادگری او همه جا را فرا می گیرد. »(2)
گسترش عدالت در سراسر جهان و ریشه کنی بیداد از همه ی آبادیهای زمین،از نخستین برنامه های انقلاب امام مهدی(عج) می باشدو از هدفهای اصلی آن امام بزرگ و نجاتبخش است.این موضوع در بشارتها واحادیثی که دریاره ی آن حضرت رسیده است خیلی روشن یاد شده است.در سخنان پیامبر بزرگوار اسلام و امامان معصوم که درباره ی قیام امام دوازدهم آمده،دعوت به توحید و مبارزه باشرک و کفر به اندازه ی ایجاد عدالت و اجرای آن،مورد تاکید قرار نگرفته است.علت این موضوع شاید این باشد که با آموزش های پیامبران گذشته و بویژه پیامبر ما و دین اسلام،همچنین رشد علم و آگاهی بشر،انسانها به خدای یکتا ایمان می آورند و اندیشه ی خدانشناسی شکست می خورد و هرنوع جامعه های انسانی دارای عقیده ی مذهبی و خدایی می گردند؛لیکن با این وصف در آتش ظلم،حقکشی و کینه توزی و روابط غیرانسانی می سوزند و با زندگی بی عدالت که در حقیقت شکنجه و مرگ تدریجی است،دست به گریبانند.از این رو،نیاز عمده ی جامعه ی بشری برقراری عدالت و دادگری است و حاکمیت روابط انسانی بر جامعه.انسانها تشنه ی عدالتند و خواهان آیین و دینی که این تشنگی را فروبنشاند و آتش بیدادگری را خاموش کند و عدالت واقعی را بوجود آورد که همه ی مردم؛بزرگ و کوچک و ضعیف و قوی آن را آشکار ببینند.بنابراین،مشکل اصلی و نخستین آن نجات دهنده ی بزرگ انسان،مشکل خداباوری یا انکار خدانیست؛بلکه مشکل اصلی ظلم و ستم جهانسوز و همه جایی است که بشریت را در کام خود فرو برده و در آتش خود سوزانده است و دین و عقیده و آزادی و خواب و خوراک و آسایش و همه چیز انسان را نابود ساخته است.به این جهت امام مهدی(عج) که آخرین نجات دهنده ی انسانهاست پس از ظهور مبارک خویش،اصول عدالت و دادگری را در میان همه ی انسانها برقرار می سازد و همه ی مردم را از بدی و آزاررسانی و زشتی و محرومیت رهایی می بخشد.
2.در سایه ی شمشیر
امام باقر(ع):« ...قائم آل محمد(ص) شباهتهایی با پنج تن از پیامبران دارد...اما شباهت او به جدّ خود(پیامبر اکرم) قیام با شمشیر است و کشتن دشمنان خدا و پیامبر،و جباران و سرکشان،...»(3)
از کارهای حتمی امام موعود(عج) جنگ با تمام انسانهای ظالم و خون آشام است.با مطالعه ی تاریخ بشری،این واقعیت آشکار می شود که موانع رشد و پیشرفت انسان جز با قدرت و خونریزی از سر راه برداشته نمی شود.و تعالیم اخلاقی و اصول تربیتی هر چند تاثیرهای فراوانی داشته است،لیکن این تاثیرها در برخی افراد نجیب انسانی بوده است و در طبقه ی زورگو،دنیادوست و ظالم که منافع قدرت اقتصادی،سیاسی و نظامی جامعه ها را در دست می گرفتند،هیچ تاثیری نداشته است و آنها را به راه نیاورده است.برای تربیت و هدایت آنها باید از روش دیگری استفاده کرد،تا سدّ راه انسانها نشوند و راه رشد را بر مردم نبندند.تا تمام مردم بتوانند بدون هیچ مانعی به زندگی خویش ادامه دهند.به همین دلیل،مساله جنگ و کاربرد نیرو به عنوان یک ضرورت،برای رسیدن به هدفهای انسانی مطرح می گردد.و جز از این راه نمی توان ظالمان،ستمگران و دنیاطلبان را سرجای خود نشاند و امنیت اجتماعی و اقتصادی و سیاسی در جامعه برقرار کرد،و جامعه را برای تلاش و کوشش آزادانه ی افراد آماده ساخت.تاریخ پیامبران نیز،پر است از جنگ و مبارزه با ستمگران و طاغوتیان،و همیشه رهبران انسان و دوستداران بینوایان و بیچارگان با آنان که راه باطل می رفته و به انسانها ظلم می کردند،مبارزه کرده اند.پیامبر اکرم که کانون رحمت و در بالاترین مقام اخلاق انسانی است نیز برای مبارزه با کفار و ستمگران 83 جنگ انجام داد.امام علی(ع) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) نیز در راه حق و نجات جامعه از بیدادگری،جنگ کردند.امام مهدی(عج) نیز که ادامه دهنده ی راه انبیاء و پیامبر اکرم و امامان است برای برپایی عدالت و هدفهای بزرگ انسانی،راهی جز مبارزه و جنگ و سرکوب ستمگران و سرمایه داران ندارد.شمشیر آن امام بر سر مجرمان فرود می آید و در آن دوران آنان راه فراری ندارند و در زیر سایه ی شمشیر امام مهدی(عج) است که انسانهای دردکشیده و رنج دیده به آسایش و زندگی دست می یابند.شمشیر امام موعود برای ستمگران مرگبار است و برای بیچارگان و مظلومان پناهگاه و پشتیبان.
پی نوشت:
1_ بینوایان1/88،ویکتور هوگو،ترجمه ی حسینعلی مستعان.
2_ بحارالانوار52/362.
3_ کمال الدّین1/327.
دعا برای تعجیل در فرج آقا امام زمان(عج) یادتون نره...
منبع: montazerezohoor.parsiblog.com